حدود چهل سال قبل در کرمان یکی از علمای وارسته و متعهد به نام آیت الله میرزا محمد رضا کرمانی متوفی سال 1328 شمسی زندگی می‏کرد. در آن زمان، بازار فرقه ضاله شیخیه رواج داشت.
آیت الله کرمانی، واعظ محقق آن زمان سید یحیی یزدی را به کرمان دعوت کرد، تا به وعظ و ارشاد خود، مردم را از انحرافات و گمراهیهای فرقه شیخیه آگاه کند و در نتیجه جلو گسترش آنها را بگیرد.
مرحوم سید یحیی واعظ یزدی، این دعوت را متوجه انحرافات آنها نمود و با افشاگری خود، این گروه ضاله را رسوا ساخت؛ به طوری که تصمیم گرفتند با نیرنگی مخفیانه او را به قتل برسانند. آن نیرنگ مخفیانه این بود:
شخصی از آنها به عنوان ناشناس از او دعوت کرد که فلان ساعت به فلان محله و فلان خانه برای منبر رفتن برود.
او قبول کرد، دعوت کننده با عده‏ای به خدمت سید یحیی واعظ آمده و او را با احترام به عنوان روضه خوانی بردند، ولی بعد معلوم شد که ایشان را به خارج شهر به باغی برده و از منبر و روضه خبری نیست. کم کم احساس خطر جدی کرد و خود را در دام مرگ شیخیه دید، آن هم در جایی که هیچ کس از وضع او مطلع نبود.
سید یحیی واعظ، در آن حال به جده خود حضرت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) متوسل گردید. گویا نماز استغاثه به آن حضرت را خواند و در سجده نماز گفت: یا مولاتی یا فاطمة اغیثینی؛ ای سرور من، ای فاطمه! به من پناه بده و به فریادم برس.
خطر لحظه به لحظه نزدیک می‏شد. سید یحیی واعظ دید گروه دشمن به او نزدیک شدند و خود را آماده کرده‏اند و چیزی نمانده بود که به او حمله کرده و او را قطعه قطعه نمایند.
در این لحظه حساس ناگهان غرش تکبیر و فریاد مردم را شنید که باغ را محاصره کرده‏اند، و از دیوار وارد باغ شدند و با حمله به گروه شیخیها، آنها را تار و مار کردند و مرحوم سید یحیی را نجات داده با احترام همراه خود در کنار حضرت آیة الله میرزا محمد رضا کرمانی به شهر و منزل آیة الله کرمانی آوردند.
سید یحیی واعظ از آیة الله کرمانی پرسید: شما از کجا مطلع شدید که من در خطر نیرنگ مخفیانه شیخیه قرار گرفته‏ام و مرا از خطر حتمی نجات دادید؟
آیة الله کرمانی فرمود: من در عالم خواب حضرت صدیقه طاهره، زهرای اطهر (سلام الله علیها) را دیدم، به من فرمود: شیخ محمد رضا! فوراً خودت را به پسرم سید یحیی برسان و او را نجات بده که اگر دیر کنی، کشته خواهد شد(409).