یکی از فضلای حوزه که مشکل بزرگی برایش پیش آمده بود، برای زیارت و توسل به حضرت امام رضا (علیه السلام) عازم حرم می‏شود. از قضا به علامه طباطبایی بر می‏خورد که ایشان هم عازم حرم است. به طرفش رفته و با چشمی پراشک و دلی پرسوز از ایشان می‏خواهد تا دعایی به او بیاموزد که حاجتش روا شود.
علامه نگاهی مهربان به چهره و حالت او می‏کند، آن گاه می‏گوید: فرزندم! وقتی وارد حرم مطهر می‏شوی، یکی از مؤثرترین و بهترین دعاها این است که حضرت را به مادرش زهرا (سلام الله علیها) قسم بدهی که حجت تو را از خدا بخواهد. چون حضرت به مادرش زهرا (سلام الله علیها) علاقه فراوان و ارادت خاصی دارد و سوگند دادن به مادر محبوبش، سخت مؤثر خواهد افتاد.
می‏گوید: با شنیدن این سخن سخت متأثر شدم، و رعشه و لرزه‏ای تمامی وجودم را در بر گرفت. این توسل و قسم دادن همان و به مقصود رسیدن همان(415).