یکی از علما می‏گوید: در حدود بیست سال قبل همسرم به بیماری صعب العلاج گرفتار شد و بالاخره با مراجعه به اطبا، مرض ریوی تشخیص داده شد. پس از آزمایشهای دقیق و عکس برداری، کسالت را فوق العاده و صعب العلاج دانستند، به طوری که نسخه و دارو بی‏اثر بود و از علاج آن به کلی مأیوس شدیم.
بی‏اندازه مضطرب و ناراحت بودیم. ناچار دست توسل به ذیل عنایت حضرت زهرا(سلام الله علیها) زده و نماز حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را که در کتب ادعیه وارد شده، خواندم. پس از تمام اذکار در حالی که متأثر و دل شکسته بودم، در همان حال سجده خوابم برد، در خواب حضرت فاطمه(سلام الله علیها) به بالین مریضه‏ام دیدم که به او لطف و محبت می‏فرمود. ناگهان از خواب بیدار و یأسم به امید بدل شد. و از آن روز به بعد حال مریض رو به بهبود گذاشت و پس از چند روزی سلامتی کامل خود را باز یافت. برای معاینه و اطمینان خاطر او را به نزد طبیبی بردم، او بعد از معاینه و دقت کامل با تعجب گفت: هیچ کسالتی در او نمی‏بینم(416).