از یمن جماعتی نزد پیغمبر آمدند و گفتند: ما بقایای ملک مقدم هستیم از آل نوح و از برای پیغمبر ما وصیی بود که اسم او سام بود خبر داده است در کتابش این که از برای هر پیغمبری معجزه است و نیز از برای او وصیی هست که قائم مقام او می‏شود.
وصی تو چه کسی است؟ آن حضرت اشاره فرمود به طرف علی(ع)، پس گفتند: یا محمد (ص) اگر از وصی شما بخواهیم که سام بن نوح را زنده کند، می‏تواند؟ فرمود: بلی به اذن خدا. سپس فرمود: یا علی بلند شو با آنها برو مسجد نزدیک محراب و پای خود را به زمین بزن. پس علی(ع) نزدیک محراب رفت و در دست آن جماعت نوشته‏هایی بود علی(ع) دو رکعت نماز خواند و پای خود را به زمین زد در آن هنگام زمین شکافته شد و لحد و تابوتی ظاهر شد، سپس بلند شد و ایستاد از تابوت پیرمردی که صورت او مثل ماه شب چهارده می‏درخشید و خاک از سر خود می‏افشاند، صلوات فرستاد بر علی(ع) و گفت: شهادت می‏دهم که معبودی جز ذات پروردگار نیست.
و این که محمد (ص) سید پیغمبران است و به درستی که تو وصی محمد و سید اوصیا هستی.
منم سام بن نوح، پس آن جماعت باز کردند صحیفه‏های خود را چنان که وصف شده بود دیدند، سپس آن قوم گفتند: می‏خواهیم که سوره‏ای از صحف را بخوانی. پس شروع کرد به خواندن، تا آن که سوره را تمام کرد، سپس سلام کرد بر علی(ع) و به همان حالت که بود خوابید و شکاف زمین به هم آمد و آن جماعت تماماً گفتند: ان الذین عندالله الاسلام و مسلمان شدند.(71)