امام سجاد می‏فرماید: علی(ع) از کربلا عبور می‏کرد، در حالی که چشمانش پر از اشک شده بود، فرمود: این جا محل زانو زدن شتران آن‏ها است. و این جا محل انداختن بارهای آن‏ها است. و در این جا خون آن‏ها ریخته می‏شود، خوشا به حال خاکی که در آن خون دوستان، ریخته می‏شود!
امام باقر(ع) می‏فرماید: علی(ع) با مردم می‏رفت تا به یک یا دو میلی کربلا رسیدند، حضرت جلوتر از مردم رفت و جایی را طواف کرد که به آن مقذفان می‏گفتند. فرمود: در اینجا دویست پیامبر و دویست سبط پیامبر کشته شده است و همه آنها شهید بودند. و این جا مرکب‏ها را می‏خوابانند و اینجا شهدا به خاک می‏افتند که هیچ کس قبل از آنها مثل ایشان نبوده و در آینده نیز هیچ کس نمی‏تواند مانند آن‏ها باشد..(117)