شریک بن عبدالله می‏گوید: پیامبر اکرم (ص) علی(ع) و ابوبکر و عمر را به سوی اصحاب کهف فرستاد و فرمود: سلام مرا به آنها برسانید.
وقتی که از نزد پیامبر(ص) بیرون رفتند، آن دو به علی(ع) گفتند: جای آنها را می‏شناسی؟
حضرت فرمود: پیامبر ما را جایی نمی‏فرستد. مگر این که خدا ما را به آنجا هدایت کند!
هنگامی که بر در غار رسیدند، علی(ع) به ابوبکر گفت: تو سلام کن چون تو سالمندتر از ما هستی. او سلام کرد ولی به او جواب ندادند.
امام به عمر گفت: ای ابا حفص (57) تو سلام کن، چون سن تو نیز از سن من زیادتر است.
عمر سلام کرد ولی به او نیز جواب ندادند.
اما وقتی که علی(ع) سلام داد، جواب او را دادند و حضرت سلام پیامبر را به آنها رساند و آنها نیز بر پیامبر سلام رساندند.
ابوبکر گفت: از اینها بپرس. ابوبکر پرسید، ولی با او سخن نگفتند عمر نیز پرسید باز هم حرف نزدند، به حضرت گفتند: ای اباالحسن! تو سؤال کن.
جضرت فرمود: رفقای من می‏گویند: چرا جواب آنها را ندادید، ولی جواب مرا دادید؟
گفتند: ما فقط با پیامبر و وصی او سخن می‏گوییم.(58)