از سعید بن جبیر از امیرالمؤمنین(ع) در حدیثی روایت کرده که: به یکی از دهقان‏های ایران که او را از نحوست ستارگان ترساند (و گفت: امروز برای رفتن به جنگ خوب نیست) خندید و فرمود: می‏دانی دیشب چه اتفاقی افتاده؟ خانه‏ای در چین خراب شد و برج ماچین (: چین بزرگ) فرو ریخت، و حصار سراندیب ویران شد، و پیشوای رومیان در ارومیه شکست خورد، و حاکم یهود در ابلة (جایی است در بصره) ناپدید شد، و مورچگان در وادی النمل (: رودی است در شام یا طائف که مورچه زیادی دارد) به هیجان آمدند، و پادشاه آفریقا مرد، آیا تو اینها را می‏دانستی؟
گفت: نه یا امیرالمؤمنین.
فرمود: دیشب هفتاد هزار عالم سعادتمند شد و در هر عالمی هفتاد هزار نفر به دنیا آمدند، و امشب هم به همان مقدار می‏میرند و این هم از آنهاست و با دست به سعد بن مسعده حارثی که در لشکر علی(ع) جاسوس خوارج بود، اشاره کرد، و آن ملعون گمان کرد که حضرت می‏فرماید: او را بگیرید، پس نفسش گرفته شد و مرد، و آن دهقان به سجده افتاد.(160)