در زمان ابوبکر و عمر، زلزله شدیدی در مدینه رخ داد، به طوری که عموم مردم ترسیدند. نزد ابوبکر و عمر رفتند، مشاهده کردند آن دو نفر از شدت ترس به شتاب حضور امیرالمؤمنین(ع) می‏روند.
مردم هم به تبعیت آنها حضور آن حضرت رسیدند. امیرالمؤمنین(ع) از منزل خارج شدند. ابوبکر و عمر و عموم در عقب آن بزرگوار رفتند تا به باروی شهر رسیدند. آن حضرت روی زمین نشست مردم هم اطراف او نشستند. دیوارهای مدینه مانند گهواره حرکت می‏کرد اهل مدینه از شدت ترس صداهای خود را بلند کرده و فریاد می‏زدند: یا علی به فریاد ما برس، هرگز چنین زمین لرزه‏ای ندیدیم. لب‏های آن حضرت به حرکت آمد و با دست به زمین زد و فرمود: ای زمین آرام و قرار بگیر. زمین به اذن خدا ساکت شد و قرار گرفت.
مردم از اطاعت و فرمانبرداری زمین از امیرالمؤمنین تعجب کردند، فرمود: شما تعجب کردید که اطاعت امر من نمود وقتی به او گفتم: قرار بگیر؟
عرض کردند: بلی، یا امیرالمؤمنین.
فرمود: من همان انسانی هستم که خداوند در قرآن می‏فرماید:
(و قال الانسان مالها) به زمین می‏گویم بیان کن برای من حوادث و اخباری که بر روی تو واقع شده و انجام گرفته است و به من بگو عمل هایی که مردم در روی تو به جا آورده‏اند.
پس از آن فرمود: اگر این همان زمین لرزه هایی بود که خداوند در سوره زلزله می‏فرماید زمین به من اخبار خود را خبر می‏داد، ولی آن نیست.(36)
و در حدیث آمده است که پیغمبر (ص) فرمود: آیا می‏دانید که اخبار آن چیست؟
گفتند: خدا و پیامبرش داناتر است.
فرمود: اخبار آن این است که شهادت می‏دهد بر هر بنده و کنیز و هر مرد و زن به آن چه در روی آن انجام داده می‏گوید: فلانی، فلان کار را در فلان روز از فلان ماه انجام داده.
این خبر دادن زمین است.(37)