ابن کوا از حضرت امیر (ع) سؤال نمود و گفت: خبر ده مرا از معنای قول خدای تعالی که فرموده است: (قل هل انبئکم بالاخسرین اعمالاً).
آن حضرت فرمود: مراد کفار اهل کتاب یهود و نصاری می‏باشند که بر حق بوده‏اند پس بدعت گذاشتند در دینشان و آنها گمان کردند خوب عملی انجام می‏دهند.
سپس آن حضرت از منبر پایین آمد و دست شریف خود را بر کتف ابن کوا زد و فرمود:ای ابن کوا اهل نهروان از آن‏ها دور نیستند (یعنی اشخاصی که با علی(ع) بعد از این در نهروان می‏جنگند با آنها بی‏شباهت نیستند).
گفت: یا امیرالمؤمنین من غیر شما را واجب الاطاعه نمی‏دانم و طالب کسی غیر از شما نیستم.
راوی گفت: دیدم ابن کوا را در جنگ نهروان که در قشون خوارج است، گفته شد به او که مادرت به عزایت بنشیند.
تو سؤال نمودی از امیرالمؤمنین(ع) از معنای آن آیه و امروز آمده‏ای با او جنگ می‏کنی. پس دیدم شخصی با نیزه بر او حمله کرد و آن ملعون را به درک فرستاد.(180)