حجاج بن یوسف ثقفی نماینده عبدالملک (پنجمین خلیفه اموی) در عراق، از ظالمان و خونخواران کم نظیر تاریخ است، و دشمنی او با علی(ع) و آل علی آن چنان بود که نام شیعه علی (ع) بودن کافی بود که حکم اعدامش را صادر کند.
هشام بن کلبی گوید: پدرم نقل کرد: طایفه بنی اود که تیره‏ای از بنی سعد) بودند، به فرزندان و همسران خود، سب و ناسزاگویی به ساحت قدس علی (ع) را می‏آموختند.
مردی از گروه عبداللّه بن ادریس بن هانی، نزد حجاج رفت، و در ضمن گفتگو، سخنی گفت که حجاج ناراحت شد و بر سر او فریاد کشید و با درشتی و تندی با وی سخن گفت.
آن مرد وحشت کرد، (و برای این که از مجازات حجاج در امان بماند شروع به چاپلوسی نمود به این ترتیب) گفت:
امیرمؤمنان! به من این نسبت داده شده (که مثلاً از دوستان علی (ع) هستم) هیچ کس، نه از قریش و نه از ثقیف به فضایل ما نمی‏رسد و مانند ما نیست.
حجاج - شما چه فضیلتی دارید؟
چاپلوس: 1- عثمان هیچ گاه در مجلس ما به بدی یاد نمی‏شود.
دیگر چه؟
چاپلوس: 2- در میان ما کسی که از فرمان امیر، خروج کند، نیست.
دیگر چه؟
چاپلوس: 3- در میان ما هیچ کس در جنگ‏های علی (ع) در سپاه او شرکت ننموده است، تنها یک نفر شرکت نمود، او نیز از چشم ما ساقط شده و ارزشی نزد ما ندارد.
دیگر چه؟
چاپلوس: 4- هیچ مردی از ما با دختر یا زنی ازدواج نکرده، مگر این که نخست پرسیده که آیا آن دختر یا زن، دوست علی (ع) هست و یا از علی (ع) ستایش می‏کند یا نه؟، اگر دوست علی (ع) باشد و یا او را ستایش کند، با او ازدواج نخواهد کرد.
دیگر چه؟
چاپلوس: 5- در میان ما اگر فرزندی به دنیا آمد و او پسر بود نام علی و حسن و حسین (ع) بر او نمی‏نهند و اگر دختر بود نام فاطمه (ع) را بر او نمی‏گذارند.
دیگر چه؟
چاپلوس: 6- زنی از ما هنگام ورود امام حسین (ع) به کربلا نذر کرد که اگر آن حضرت کشته شود، یک گاو و یا گوسفند، قربانی کند و وقتی او کشته شد، به نذرش وفا کرد.
دیگر چه؟
چاپلوس: 7- از میان ما کسی هست که وقتی به او گفته شد از علی (ع) بیزاری بجوی، جواب مثبت داد و حتی افزود از حسن و حسین نیز بیزاری می‏جویم.
دیگر چه؟
چاپلوس: 8- امیرمؤمنان عبدالملک به ما این افتخار را داد و گفت: انتم الشعار دون الدثار، انتم الانصار بعد الانصار: شما لباس زیرین من (از خواص من) هستید نه لباس رویین من، شما یاران بعد از یاران من می‏باشید.
- دیگر چه؟
چاپلوس: 9- در کوفه هیچ خاندانی، ملاحت و خوشرویی بنی اود را ندارد.
هشام گوید: پدرم گفت: خداوند این نعمت ملاحت را از آنها سلب کرد.(223)
به این ترتیب می‏بینیم گاهی انسانها برای حفظ جان خود، آن گونه پست و خود فروش می‏شوند که این چنین به چاپلوسی و خودباختگی می‏پردازند، و ضمناً در می‏یابیم که طاغوتیان تا چه حد بر ضد علی (ع) جوسازی می‏نمودند.