علی (ع) فرمود: ای سلمان، آیا می‏دانی اول کسی که با ابوبکر بر منبر پیامبر (ص) بیعت کرد که بود؟ عرض کردم: نه، ولی او را در سقیفه بنی ساعد دیدم هنگامی که انصار محکوم شدند، و اولین کسانی که با او بیعت کردند مغیرة بین شعبه و سپس بشیر بن سعید و بعد ابوجراح و بعد عمر بن الخطاب و سپس سالم مولی ابی حذیفه و معاذبن جبل بودند.
فرمود: درباره اینان از تو سئوال نکردم، آیا دانستی هنگامی که ابوبکر از منبر بالا رفت اول کسی که با او بیعت کرد که بود؟
عرض کردم: نه، ولی پیرمرد سالخورده‏ای که بر عصایش تکیه کرده بود دیدم که بین دو چشمانش جای سجده‏ای بود که پینه آن بسیار بریده شده بود! او به عنوان اولین نفر از منبر بالا رفت و تعظیمی کرد و در حالی که می‏گریست، گفت: سپاس خدای را که مرا نمیراند تا تو را در این مکان دیدم! دستت را (برای بیعت) باز کن.
ابوبکر هم دستش را دراز کرد و با او بیعت کرد. سپس گفت: روزی است مثل روز آدم! و از منبر پایین آمد و از مسجد خارج شد.
علی (ع) فرمود: ای سلمان، می‏دانی او که بود؟
عرض کردم: نه ولی گفتارش مرا ناراحت کرد، گویی مرگ پیامبر (ص) را با شماتت و مسخره یاد می‏کرد.
فرمود: او ابلیس بود. خدا او را لعنت کند.(173)