حضرت علی (ع) در همان شب آخر عمرش، از خانه به سوی مسجد حرکت کرد، مرغابی‏ها سر راه آن جناب فریاد می‏کردند، و مردم آنها را از او دور می‏نمودند، فرمود:
اترکوهن فانهن نوایح.
آنها را واگذارید زیرا آنها نوحه گرانند
و گاهی فرمود:
و الله لتخضبن هذه من هذه
سوگند به خدا این از این - و دست بر سر و محاسنش گذاشت - خضاب خواهد شد.(351)