عمر فرستاد و کمک خواست. مردم هم آمدند تا داخل خانه شدند، و امیرالمؤمنین (ع) هم سراغ شمشیرش رفت.
قنفذ نزد ابوبکر برگشت در حالی که می‏ترسید علی (ع) با شمشیر سراغش بیاید، چرا که شجاعت و شدت عمل آن حضرت را می‏دانست.
ابوبکر به قنفذ گفت: برگرد، اگر از خانه بیرون آمد (دست نگه‏دار) و گرنه در خانه‏اش به او هجوم بیاور، و اگر مانع شد خانه را بر روی آنها به آتش بکشید! قنفذ ملعون آمد و با اصحابش بدون اجازه به خانه هجوم آوردند. علی (ع) سراغ شمشیرش رفت، ولی آنان زودتر به طرف شمشیر آن حضرت رفتند، و با عده زیادشان بر سر او ریختند. عده‏ای شمشیرها را به دست گرفتند و بر آن حضرت حمله شدند و او را گرفتند و بر گردن او طنابی انداختند.
حضرت زهرا (س) جلو در خانه، بین مردم و امیرالمؤمنین (ع) مانع شد. قنفذ ملعون با تازیانه به آن حضرت زد، به طوری که وقتی که حضرت از دنیا می‏رفت در بازویش از زدن او اثری مثل دستبند بر جای مانده بود. خداوند قنفذ را و کسی که او را فرستاد لعنت کند.(127)