فاطمه زهرا(س) در بقیع زیر درختچه‏ای در فراق رسول خدا (ص) نوحه سرایی می‏کردند، چون آن درختچه را قطع کردند، علی (ع) در خارج مدینه در بقیع، خانه‏ای برای فاطمه زهرا(س) ساخت که برای نوحه سرایی در آن مأوا می‏گرفت، این خانه همان بیت الأحزن خوانده می‏شود. این خانه مزار همه نسل‏های امت بود، صبح گاهان حسنین (ع) را پیش روی خود حرکت داده و را چشم گریان به بقیع رفته و در بین قبرها تا غروب گریه می‏کرد. شبانگاه امیرالمؤمنین (ع) نزد آن حضرت آمده ایشان رابه منزل می‏برد.(240)