سمرة بن جندب، از پول پرستان پست زمان معاویه بود، معاویه صد هزار درهم به او داد، تا در میان مردم، حدیثی، پیش خود ببافد، و به دروغ آیه‏ای که در شأن علی (ع) است بگوید: در شأن ابن ملجم، قاتل علی (ع) است.
او در میان جمیعت آمد و گفت: این آیه (204 سوره بقره) در مورد علی (ع) نازل شده است، و آن آیه این است:
و من الناس من یعجبک قوله فی الحیوة الدنیا و یشهد الله علی ما فی قلبه و هو الد الخصام
و بعضی از مردم کسانی هستند که گفتار آنها در زندگی دنیا مایه اعجاب تو می‏شود، و خداوند بر آن چه در دل (پنهان می‏دارند) گواه است، در حالی که آنان سرسخت‏ترین دشمنانند.
اما (آیه 207 بقره): و من الناس من یشری نفسه ابتغاء مرضاة الله...:و بعضی از مردم، جان خود را برای خوشنودی خدا می‏فروشند... در شأن ابن ملجم نازل شده است.
معاویه، باز صد هزار درهم برای او فرستاد، او به خاطر کمی آن، نپذیرفت، تا چهار صد هزار درهم برای او فرستاد آن گاه قبول کرد. (225)