هنگامی که فاطمه (س) در بستر رحلت قرار گرفت و به علی (ع) وصیت کرد: جریان زندگی او را مخفی بدارد، و بیماری شدید او را به هیچ کس اطلاع ندهد.
امام علی (ع) طبق وصیت او عمل کرد.
علی (ع) به تنهایی از فاطمه (س) پرستاری می‏کرد، و اسماء بنت عمیس (که آن وقت همسر ابوبکر بود) در پنهانی، علی (ع) را در پرستاری فاطمه(س) کمک می‏نمود، تا وصیت زهرا(س) (در مخفی داشتن بیماری) حفظ شود. و پیامبر (ص) به این بیماری خبر داده بود، چنان که به ظلم‏هایی که بر او وارد شد. خبر داده بود.
سپس درد شدید بیماری بر فاطمه (س) چیره شد، خداوند (در عالم معنی) حضرت مریم (س) را فرستاد تا از فاطمه (س) پرستاری کند و با او مأنوس باشد...