پیامبر (ص) فرمود: ای مردم، آن گاه که من شهید شدم علی (ع) نسبت به شما از خودتان صاحب اختیارتر است. و آن گاه که علی (ع) به شهادت رسید پسرم حسن (ع) نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و آن گاه که علی (ع) به شهادت رسید پسرم حسن (ع) نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و آنگاه که پسرم حسن (ع) به شهادت رسید پسرم حسین (ع) نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و آن گاه که پسرم حسین (ع) به شهادت رسید پسرم علی بن الحسین نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر است و با امر او آنان را اختیار نیست.
سپس حضرت رو به علی کرد و فرمود: یا علی، به زودی او را می‏بینی، از من به او سلام برسان.
وقتی او به شهادت رسید، پسرش محمد نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر است. و تو ای حسین (ع) او را درک می‏کنی، از من به او سلام برسان. سپس در نسل محمد مردانی یکی پس از دیگری خواهند بود که با امر آنان برای مردم اختیاری نیست.
حضرت این مطلب را سه مرتبه تکرار کرد فرمود: هیچ کدام از آنان نیست مگر آن که نسبت به مؤمنین از خودشان صاحب اختیارتر است و با امرشان آنان را اختیاری نیست.
همه آنان هدایت کننده و هدایت شده‏اند و آنان نه نفر از فرزندان حسین (ع) هستند.
امیرالمؤمنین (ع) برخاست و در حالی که گریه می‏کرد عرض کرد: پدر و مادرم فدایت ای پیامبر خدا، آیا تو هم کشته می‏شوی؟
فرمود: آری، من با سم از دنیا می‏روم و شهید می‏شوم، و تو با شمشیر کشته می‏شوی و محاسنت از خون سرت رنگین می‏شود، و پسرم حسن (ع) با سم کشته می‏شود، و پسرم حسین (ع) با شمشیر کشته می‏شود، او را طغیانگر پسر، زنازاده پسر زنازاده، منافق پسر منافق می‏کشد.(309)