اسماعیل بن زیاد گوید: ام موسی کنیز علی (ع) و سرپرست دخترش فاطمه به من گفت: از علی (ع) شنیدم به دخترش ام‏کلثوم می‏فرمود: دختر من به زودی از مصاحبت من محروم خواهی شد و طولی نمی‏کشد از میان شما می‏روم.
ام‏کلثوم پرسید: به چه دلیل چنین فال بدی می‏زنید و ما را داغدار می‏سازید؟
فرمود: رسول خدا را در خواب دیدم که گرد و غبار را از چهره من پاک می‏کرد و می‏فرمود گرفتاری‏های دنیا از تو برداشته شد و تیر قضا به هدف مقصود رسید.
نامبرده گوید: سه شبانه روز نگذشته بود که حادثه ضربت خوردن امیرالمؤمنین(ع) او را ساکت کرده می‏فرمود: دختر من گریه مکن آرام مباش هم اکنون پیغمبر خدا را می‏بینم با دست به جانب من اشاره می‏کند و می‏فرماید: یا علی به جانب ما بیا که آن چه در نزد ماست برای تو بهتر است از ماندن در دنیا.(332)