امام علی (ع) فرمودند: لحظه‏ای که برای غسل دادن رسول خدا (ص) آماده می‏شدم، همین که بدن پاک و پاکیزه آن جناب را بر سکو نهادم، صدایی از گوشه اتاق به گوشم رسید که گفت: علی! محمد را غسل مده، بدن پاک و مطهر او احتیاج به غسل و شستشو ندارد.
از سخن او در دلم گمانی پیدا شد (اما به زودی بر طرف شد و به خود آمدم و) گفتم: وای بر تو، تو که هستی؟ پیامبر خدا (ص) ما را بر غسل و شستشوی خود فرمان داده است و تو از آن نهی می‏کنی؟!
در همین حال آواز دیگری با صدایی بلندتر شنیده شد که گفت:
علی! او را بشوی و غسل ده، بانگ نخستین از شیطان بود. او به سبب رشک و حسدی که بر محمد (ص) دارد، خوش ندارد که وی با غسل و طهارت پای بر بساط پرودرگار خویش بگذارد.
گفتم:ای صاحب صدا! از این که او را به من معرفی کردی، خدا به تو پاداش نیک دهد، اما تو کیستی؟
گفت: من خضر نبی هستم که برای تشییع جنازه پیغمبر خاتم (ص) آمده‏ام.(44)