معاویه به عقیل برادر علی بن ابی طالب (ع) گفت: برادرت تو را محروم نمود ولی من از نظر مالی به تو کمک نموده‏ام و از تو راضی نخواهم بود مگر این که در منبر او را لعنت کنی. عقیل پذیرفت.
بر منبر رفت پس از حمد و سپاس خداوند و درود به پیامبر (ص) گفت: مردم معاویه پسر ابوسفیان به من دستور داده علی بن ابی طالب را لعنت کنم او را لعنت کنید، لعنت خدا و ملایکه و تمام مردم بر او باد، از منبر پایین آمد.
معاویه گفت: تو معین نکردی کدام یک از معاویه و علی را لعنت کنند، عقیل گفت: نه چیزی اضافه نمودم و نه کم کردم کلام بسته به نیت گوینده است.(219)