به خدا اگر امید شهادت به هنگام برخورد با دشمن نداشتم بر مرکب خویش سوار می‏شدم و از شما فاصله می‏گرفتم و مادام که نسیم‏ها به سوی شمال و جنوب در حرکتند (هیچ گاه) به سراغ شما نمی‏آمدم زیرا شما بسیار طعنه زن، عیب جو، روی گردان از حق و پر مکر و حیله هستید. تعداد فراوان شما با کمی اجتماع افکارتان سودی نمی‏بخشد، من شما را به راه روشنی واداشتم که جز افراد ناپاک در آن هلاک نگردند. آن کس که در این راه استقامت کند به بهشت رود و هر کس بلغزد به آتش دوزخ گرفتار شود.(87)