ای مردم کوفه من از معاشرت شما به سه قسمت و به دو امر دیگر مبتلا شدم.
اما سه قسمت شماها کر هستید در حالی که به ظاهر گوش دارید و کور هستید اگر چه به صورت چشم دارید و گنگ هستید ولی حرف می‏زنید و چشم و گوش و زبان شما کوچک‏ترین تأثیری در زندگی شما ندارد، و اما دو امر دیگر برادری و دوستی شما در موقع حضور روی صدق و صفا و حقیقت نیست و هنگام گرفتاری و ابتلا نیز نمی‏توان به شماها اعتماد و اطمینان کرد.
پروردگارا من از این مردم دل تنگ و ملول گشته‏ام و آنان نیز از من ملول شده‏اند. من از آنان خسته و بیزار و آنان از من بیزارند، خداوندا امیر و حاکمی را از این جمعیت راضی نگه مدار و این مردم را نیز از امیر خودشان هرگز ممنون و راضی قرار مده و دل‏های آنان را وارد خطر و وحشت و خوف کن چنان که نمک در رطوبت آب می‏شود.
ای مردم بدانید که اگر مرا ممکن بود و می‏توانستم با شما قطع رابطه نموده و هرگز با شما سخن نگفته و دستوری به شما ندهم، البته عمل می‏کردم، زیرا به خاطر هدایت و نجات و رشد آنچه می‏توانستم کوشش کردم و در ملامت و عتاب شما آن چنان اصرار و مبالغه نمودم که از زندگی خود سیر شدم.
زیرا در نتیجه سخنان و کوشش‏های من به جز پاسخ‏های مسخره‏آمیز حرفی از شما نشنیدم. شما از راه حق منحرف شده و به سوی باطل تمایل پیدا کرده‏اید. و دین خدا هرگز با مردم هوی پرست و اهل باطل قوت و نیرو نگیرد. و من اطمینان دارم که به جز زیان و ضرر چیز دیگری از شما به من عاید نخواهد شد.
من شما را برای مبارزه و جهاد با دشمنان خودتان دعوت نمودم و شما در مکان‏های خود سنگین شده و درخواست تأخیر کردید چنان که بدهکاران مسامحه کار در مقام برگرداندن قرض خود امروز و فردا می‏کنند.
اگر در فصل تابستان دعوت به سوی جهاد بشوید، شدت گرما را بهانه می‏کنید و اگر در زمستان امر جهاد پیش بیاید، به خاطر سرما عقب می‏نشینید، ولی این‏ها بهانه است و حقیقت این است که شما از جنگ و جهاد فرار می‏کنید و در صورتی که از گرمای تابستان خودداری و پرهیز می‏نمایید گرمی شمشیر به مراتب بیشتر بوده و عجز شما در مقابل تندی و حرارت حمله‏های دشمن افزونتر خواهد بود انا لله و انا الیه راجعون.(69)