حضرت علی (ع) در آن ماه رمضان که شب نوزده آن ضربت خورد، شبی در نزد فرزندش حسن (ع) بود، و شبی در نزد فرزندش حسین (ع) بود، و شبی در نزد دامادش عبدالله بن جعفر افطار می‏کرد، و بیش از سه لقمه غذا تناول نمی‏کرد، یکی از فرزندانش پرسید: چرا غذا کم می‏خوری؟ در پاسخ فرمود: یا بنی یأتی امر الله و انا خمیص، انما هی لیلة او لیلتان
ای پسرم، امر خدا (مرگ) خواهد آمد و من (می‏خواهم در آن حال) شکمم تهی باشد، یک شب یا دو شب بیشتر از عمرم باقی نمانده است.(350)