مردم از ارتحال و درگذشت آن حضرت اطلاع یافته بودند، در مسجد گرد آمده و در خصوص این که چه کسی بر بدن آن جناب نماز بگزارد و در کجا باید دفن شود گفتگو می‏کردند. در این هنگام علی (ع) وارد شده فرمود: رسول خدا (ص) در حیات و ممات امام ما بوده و هست، مسلمانان دسته به دسته بدون آنکه به کسی اقتدا کنند بر بدن طیب او نماز بگزارند و بدانند خدای متعال هیچ پیغمبری را در مکانی قبض روح نمی‏فرماید مگر این که آن جا را برای قبر او تعیین می‏فرماید و من او را در همان خانه‏اش که قبض روح شده دفن می‏کنم. مسلمانان این سخن را پذیرفته و بر بدن آن حضرت نماز گزاردند.(46)