حضرت صادق (ع) روایت کرده است که چون رسول خدا (ص) به عالم بقا رحلت نمود، جبرییل و ملایکه و روح که در شب قدر بر آن حضرت نازل می‏شدند نازل شدند، پس حق تعالی دیده امیرالمؤمنین (ع) را منور گردانید که ایشان را از منتهای آسمانها تا زمین می‏دید، و ایشان یاری آن حضرت می‏نمودند در غسل دادن رسول خدا و نماز کردن بر او و قبر شریفش را حفر می‏کردند، و به خدا سوگند که کسی به غیر از ملایکه قبر آن حضرت را نکند، تا آن که امیرالمؤمنین (ع) آن حضرت را به قبر برد، ایشان با آن حضرت داخل قبر شدند، و رسول خدا را در قبر گذاشتند.
پس حضرت رسول (ص) با ملایکه با سخن آمد، و حق تعالی گوش امیرالمؤمنین را شنوایی آن سخنان داد، و شنید که حضرت رسول (ص) ملایکه را سفارش علی (ع) می‏کند، پس حضرت گریان شد و شنید که ملایکه در جواب گفتند: ما در خدمت و کمک کردن و یاری و خیر خواهی او تقصیر نخواهیم کرد، و اوست صاحب و امام و پیشوای ما بعد از تو، پیوسته به نزد او خواهیم آمد ولیکن او به غیر این مرتبه ما را نخواهد دید و صدای ما را خواهد شنید.
چون امیرالمؤمنین (ع) به عالم قدس رحلت نمود، جبرییل و ملایکه و روح باز بر حسن و حسین (ع) نازل شدند، و ایشان ملایکه را دیدند، و واقع شد آن چه در وفات حضرت رسول (ص) واقع شده بود، و دیدند که حضرت محمد (ص) ملایکه را در غسل و کفن و دفن امیرالمؤمنین (ع) یاری می‏دهد.(41)