علی (ع) در شب نوزدهم، اندکی به خواب رفت و بیدار شد فرمود: دخترم! چون نزدیک وقت اذان شود، مرا خبر کن و مشغول تضرع و زاری و عبادت شد، چون نزدیک وقت نماز شد، ام‏کلثوم می‏گوید، آب نزد آن حضرت آوردم، برخاست و تجدید وضو کرد و جامه‏های خود را پوشید و به جانب مسجد رفت. چون به صحن خانه رسید، مرغابی‏هایی که برای برادرم حسن هدیه آورده بودند بر سر راه او آمده بال‏ها گشودند فریاد کردند، و قبل از آن شب صدای ایشان در نمی‏آمد، حضرت فرمود: لا اله الا الله فریاد کننده چندند که از عقبشان نوحه کنندگان خواهند بود، فردا بامداد قضای الهی ظاهر شود.(357)