روزی عباس خدمت حضرت علی (ع) رسید و عرض کرد: مردم متحد شده‏اند که بدن شریف حضرت رسول خدا (ص) را در قبرستان بقیع دفن کنند و ابوبکر نیز بر او نماز گزارد، چون حضرت علی (ع) متوجه شد که آن منافقان، اراده نفاق دارند، از خانه بیرون آمد و فرمود: ایها الناس، رسول خدا (ص) در حال حیات و ممات، امام است و خود ایشان فرمودند که: من در بقیع دفن می‏شوم. و چون ایشان در (اهل مدینه) غصب خلافت به خواست خود رسیده بودند لذا در این جهت با علی (ع) موافقت نمودند و گفتند: آنچه را که می‏دانی عمل کن. سپس حضرت در جلو جمعیت ایستاد و بر رسول خدا (ص) نماز خواند. پس از نماز صحابه را مرخص نمودند که ده نفر ده نفر داخل بقعه شریف می‏شوند و علی (ع) این آیه را تلاوت می‏کرد: ان الله و مالئکته یصلون علی النبی یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیماً سپس صحابه نیز آیه را می‏خواندند و بر محمد (ص) و آل محمد صلوات می‏فرستادند و از بقعه بیرون می‏آمدند، تا این که همه اهل مدینه بر آن حضرت صلوات فرستادند.(48)