هنگامی که در جنگ صفین، آب به تصرف امام (ع) در آمد و از لشکر معاویه برایی استفاده از آب ممانعتی به عمل نیامد، مدتی جنگ متوقف شد، لذا عده‏ای شایع کردند که علت عدم صدور فرمان جنگ این است که آن حضرت از کشته شدن می‏هراسد و گروهی گفتند که شاید در وجوب جنگیدن با لشکریان شام شک و تردید دارد. امام (ع) در پاسخ آنان چنین فرمودند:(89)
اما این که می‏گویید مسامحه در جنگ به خاطر ترس از مرگ است (درست نیست) به خدا سوگند هیچ باک ندارم، از این که به سوی مرگ بروم یا مرگ به سراغ من آید. و اگر تصور می‏کنید در مبارزه شامیان تردید داشته باشیم؟ به خدا سوگند هر روزی که جنگ را تأخیر می‏اندازم به خاطر آن است که آروز دارم عده‏ای از آنها به جمعیت ما بپیوندند و هدایت شوند، و در لابه‏لای تاریک‏های پرتوی از نور هدایت مرا ببینند و به سوی من آیند، و این برای من از کشتار آنان در حال گمراهی محبوب‏تر است، اگر چه در صورت کشته شدن نیز بار گناه را خود بر گردن دارند.(90)