در کتاب روضة الواعظین (فتال نیشابوری) آمده: اواخر شب حضرت علی (ع) همراه حسن، حسین، عمار، مقداد، عقیل، زبیر، ابوذر، سلمان و بریده و چند نفر از خواص بنی هاشم، جنازه زهرا(س) را از خانه بیرون آوردند و بر آن نماز خواندند و در نیمه‏های شب آن را به خاک سپردند، حضرت علی (ع) اطراف قبر حضرت زهرا(س) هفت قبر دیگر ساخت تا قبر فاطمه (س) شناخته نشود، در این هنگام:
هاج به الحزن فارسل دموعه علی خدّیه.
غم و اندوه علی (ع) به هیجان در آمد، اشکهایش بر گونه‏هایش سرازیر شد..
آن گاه به قبر رسول خدا(ص) رو کرده و گفت:
السّلام علیک یا رسول الله عنّی و عن ابنتک النّازلة فی جوارک و السّریعة اللّحاق بک، قل یا رسول الله عن صفیّتک صبری و رق عنها تجلدی...
سلام بر تو ای رسول خدا(ص) از جانب من و دخترت که هم اکنون در جوارت فرود آمده و به سرعت به تو پیوسته است، ای رسول خدا! از فراق دختر برگزیده و پاکت، پیمانه صبرم لبریز شده و طاقتم از دست رفته است... انّا لله و انا الیه راجعون.(281)