یکی از شاگردان امام صادق (ع) از آن حضرت پرسید: آیا غیر از امام علی (ع) و خاندان آن حضرت، کسی، خلافت ابوبکر را انکار کرد و به آن اعتراض نمود؟.
امام صادق (ع) در پاسخ فرمود: دوازده نفر صریحاً و رسماً به خلافت ابوبکر اعتراض کردند، این افراد شش نفر از مهاجران بودند، که عبارتند از: ابوذر، مقداد، بریده، اسلمی، خالد بن سعید و عمار یاسر، و شش نفر از انصار بودند، که عبارتند از: ابوالهیثم تیهان، عثمان بن حنیف، سهل بین حنیف، خزیمه بن ثابت، ابی بن کعب و ابوایوب انصاری.
این دوازده نفر به حضور امام علی (ع) آمدند، و پیوند خود را با آن حضرت آشکار ساختند، و به حقانیت و شایستگی آن حضرت، برای رهبری اقرار نمودند، سپس در مورد رهبری به مشورت پرداختند، آنها تصمیم گرفته بودند که به مسجد آیند و ابوبکر را از بالای منبر پیامبر (ص) به پایین بیاورند از امام علی (ع) اجازه خواستند، تا این کار را انجام دهند، و افزودند: ای علی (ع)، ما از پیامبر (ص) شنیدیم که فرمود: علی مع الحق و الحق مع علی یمیل کیف ما مال علی با حق است و حق با علی است، هر جا متمایل گردد، علی (ع) نیز به همان جا متمایل می‏شود بر این اساس اجازه شورش بر مخالفان را به ما بده، که کاسه صبرمان لبریز شده و دیگر توان تحمل نداریم.
امام علی (ع) آنها را از این کار نهی کرد و فرمود: این کار موجب کشت و کشتار می‏گردد و پیامبر (ص) مرا به صبر و تحمل، وصیت نموده است، ولی من به شما پیشنهاد می‏کنم که به مسجد بروید و در حضور مردم، احتجاج کنید و مطالب حق را بیان نمایید که روش بهتر همین است.(158)