قبل از هر کسی، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و ابوطالب (علیه‏السلام) طبق پیام الهی زمان خروج فاطمه را از کعبه می‏دانستند لذا قبل از همه کنار کعبه حاضر بودند. پس از سخنان فاطمه برای مردم حضرت ابوطالب (علیه‏السلام) به همراه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پیش آمدند. فاطمه برایشان آنچه که در کعبه اتفاق افتاده بود شرح داد و فضیلتی را که خداوند به او و فرزندش ارزانی داشته را بیان کرد. و مردمی که گوش می‏کردند غرق در حیرت بودند.
ابوطالب (علیه‏السلام) بسیار خوشحال بود. و در نگاه اول علی (علیه‏السلام) به پدر خود گفت: السلام علیک یا ابه و رحمة الله و برکاته حضرت ابوطالب (علیه‏السلام) هم در جواب گفت: و علیک السلام یا بنی و رحمة الله و برکاته و سپس فرزند خود را در آغوش گرفت.
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در حالی که بشدت مسرور بود نزدیک آمد، تا چشم علی (علیه‏السلام) به آن حضرت افتاد از خوشحالی، خود را حرکتی داد و به روی او خندید و عرض کرد: السلام علیک یا رسول الله و رحمة الله و برکاته و گفت: مرا در آغوش بگیر!
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم پاسخ سلامش را داد و او را در آغوش گرفت او را بوسید و دست در دست او گذاشت سپس نوزاد کعبه دست راست بر گوش راست خود گذاشت و اذان و اقامه گفت: و به یگانگی خداوند عز و جل و رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شهادت داد(60)