امام صادق (علیه‏السلام) می‏فرماید: روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم مشغول نماز بود و علی (علیه‏السلام) نیز به آن حضرت اقتداء کرده بود ابوطالب در حالی از کنار آنها می‏گذشت که پسرش جعفر نیز همراهش بود.
ابوطالب (علیه‏السلام) به جعفر گفت: پسر جانم برو، و به عموزاده‏ات (پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم) اقتدا کن، جعفر نیز به رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم اقتدا کرد.
ابوطالب شاد شد و در حالی که برمی‏گشت این شعر را می‏گفت.
‏ان علیاً جعفراً ثقتی - عند مسلم الزمان و الکرب‏
والله لا اخذل النبی و لا - یخذله من نبی ذوحسب‏
لا تخذ لا وانصرا ابن عمکما - اخی لا می‏من بینهم و ابی‏
علی و جعفر من؛ پشت و پناهنده‏اند به وقت سختی؛ و شدت‏
من پیغمبر را خوار و بی‏کس نمی‏سازم که فرزندم مرد با همتی است‏
شما دست از محمد برندارید (علی و جعفر)...(68)