مطابق روایات متواتر که از طریق شیعه و سنی، نقل شده این آیه(70) در شأن امیر مؤمنان (علیه‏السلام) نازل شده و دلیل ولایت و رهبری علی (علیه‏السلام) بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم است و این آیه هنگامی نازل شد که علی (علیه‏السلام) در مسجد مشغول نماز بود آنگاه فقیری به مسجد آمد و از حاضرین در مسجد تقاضای کمک کرد، کسی چیزی به او نداد، حضرت علی (علیه‏السلام) در حال رکوع بود، با انگشت کوچک دست راستش اشاره کرد، سائل نزدیک آمد و انگشتر را از دست علی (علیه‏السلام) بیرون آورد، به این ترتیب آن حضرت در رکوع نماز، انگشترش را به عنوان زکات (صدقه مستحبی) به فقیر داد، و آیه ‏انما ولیکم الله و رسوله و الذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة و یؤتون الزکوة و هم راکعون در ستایش امام علی (علیه‏السلام) نازل شد(71)
در تاریخ آمده، این انگشتر یکی از مشرکان بنام مروان بن طوق بوده، امام علی (علیه‏السلام) هنگامی که در جنگ، بر او پیروز شد و او را به هلاکت رسانید انگشتر او را به عنوان غنائم جنگی از دست او بیرون آورد، و به حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم آورد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم دستور داد تا علی (علیه‏السلام) از میان غنائم، آن انگشتر را برای خود بردارد(72).
برو ای گدای مسکین در خانه علی زن - که نگین پادشاهی دهد که از کرم، گدا را(73)