امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) فرمود، هنگامی که مادرم از دنیا رفت رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم او را در پیراهن خود کفن کرد و بر او نماز گزارد و بر او هفتاد مرتبه تکبیر گفت. آنگاه وارد قبر شد و بر در و دیوار و اطراف قبر دست می‏کشید گویی می‏خواست قبر را فراختر و آماده کند. سپس از قبر خارج شد و در حالی که به شدت می‏گریست به قبر سفارش کرد تا بر مادرم سخت نگیرد وقتی از کار خاک سپاری فارغ شد و رفت عمر بن خطاب از آن حضرت پرسید: ای رسول خدا دیدم شما درباره این زن طوری رفتار کردید که پیش از این سابقه نداشت. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: ای عمر این زن پس از مادرم که مرا زایید مادر دیگر من بود. جبرئیل از سوی خداوند برایم خبر آورده که او اهل بهشت است و خدای تعالی هفتاد هزار فرشته را مأمور کر تا بر جنازه‏اش نماز بگزارند، فاطمه بنت اسد روزی از قول پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شنیده بود که فرموده: انسانها در روز قیامت عریان محشور می‏شوند پس به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عرض کرد: وای از ای رسوایی‏
پیامبر بدو فرمود: من از خدا می‏خواهم تا تو را پوشیده برانگیزد و باز زمانی که از پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شنید که از عذاب قبر سخن می‏فرمود. گفت: وای از ناتوانی. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: از خدا می‏خواهم تا عذاب قبر را بر تو آسان کند. فاطمه بنت اسد پس از مرگ ابوطالب (علیه‏السلام) همچنان همگام با پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در صحنه‏های گوناگون حضور داشت و او زنی بود که در مدینه با پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم تجدید بیعت کرد.
جان به فدای مژه بسته‏ات - من علی‏ام حیدر دل خسته‏ات (107)