پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم به همراه جمعی از مهاجران و انصار در مسجد النبی نشسته بودند ناگاه علی (علیه‏السلام) وارد مسجد شد حاضران به احترام او برخاستند و از او به گرمی استقبال کردند تا اینکه علی (علیه‏السلام) در جایگاه خود که در محضر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود نشست در این میان دو نفر از حاضران که متهم به نفاق بودند با هم درگوشی صحبت می‏کردند رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم وقتی که آنها را دید دریافت که چرا آهسته با هم حرف می‏زنند، آن حضرت خشمگین شد بطوری که آثار خشم در چهره مبارکش ظاهر شد سپس فرمود سوگند به آن کسی که جانم در دست او است داخل بهشت نمی‏شود مگر کسی که مرا دوست بدارد آگاه باشید دروغگو است کسی که گمان کند مرا دوست دارد ولی این شخص (اشاره به علی (علیه‏السلام)) را دشمن دارد. در این هنگام دست علی (علیه‏السلام) در دست پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم بود و این آیه (مجادله/9) نازل گردید: ای کسانی که ایمان آورده‏اید هنگامی که رازگویی می‏کنید به گناه و تعدی و معصیت رسول، رازگویی نکنید...(126)