روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم و امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) خرما می‏خوردند هر خرمایی را که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‏خورد به آرامی هسته‏اش را نزد علی (علیه‏السلام) می‏نهاد تا اینکه خرماها تمام شد ولی پیش حضرت رسول صلی الله علیه و آله و سلم هیچ هسته خرمایی نبود و مه نزد علی (علیه‏السلام) بود. رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: هر که هسته‏اش بیشتر بود او پرخور است. حضرت امیر (علیه‏السلام) گفت: هر که خرما را با هسته خورده او پرخورتر است. وقتی حضرت علی (علیه‏السلام) این لام را گفت: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تبسم فرمود و فرمان داد تا هزار درهم به آن حضرت انعام بدهند.(170)