مرحوم کلینی در کتاب کافی روایتی از امام صادق (علیه‏السلام) نقل می‏کند که فرمودند: علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) یک روز دچار درد چشمش شد. پیغمبر (علیه‏السلام) وقتی آمدند تا از علی عیادت کنند دیدند علی (علیه‏السلام) از شدت درد فریاد می‏کشد، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: یا علی (علیه‏السلام) جزع و فزع می‏کنی؟ آیا واقعاً درد تو بسیار شدید است؟ علی (علیه‏السلام) عرض کرد: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم تا به حال چنین دردی نداشته‏ام. پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: یا علی (علیه‏السلام) وقتی که ملک الموت یم آید تا جان انسان کافری را بگیرد سفودی (مثل سیخ کباب) در دست دارد و بوسیله آن جان او را می‏گیرد و این قبض روح آن چنان دردناک است که کافر فریاد می‏زند. حضرت علی (علیه‏السلام) همین که این را شنید از بستر خود برخاست و گفت: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم یک بار دیگر هم این مطلب را بگویید، چون آنقدر از شنیدن آن وحشت کردم که درد چشم خودم را فراموش کردم. بعد گفت: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم آیا این اختصاص به کافران دارد یا بعضی دیگر از امت تو هم اینطور هستند؟ پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: سه دسته از امت من هم اینطور قبض روح می‏شوند.
1- کسی که مسئولیتی دارد و ظلم می‏کند 2- گروهی که مال یتیم می‏خورند3- شاهدی که به دروغ شهادت دهد. (246)