شخصی بنام عمروبن شاس در یمن همراه علی (علیه‏السلام) بود. او پیش خود توهم کرده بود که علی (علیه‏السلام) در موردی به او بی‏مهری کرده. لذا هنگامی که به مدینه آمد به هر کس می‏رسید می‏گفت: علی (علیه‏السلام) به من جفا کرد، تا اینکه روزی به مسجد مدینه آمد و در حضور رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم که در آنجا بود نشست. وقتی که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم او را دید به او فرمود: ای عمروبن شاس مرا آزار دادی. عمرو گفت: انا لله و انا الیه راجعون. پناه می‏برم به خدا و پناه می‏برم از این که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم را آزرده باشم. پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: من آذی علیاً فقد آذانی کسی که علی را بیازارد مرا آزرده است...(251)