روزی جمعی از یهودیانی که تازه مسلمان شده بودند مانند: عبدالله بن سلام، و اسد، و ثعلبه، و ابن یامین و ابن صوریا، نزد پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم آمدند و عرض کردند: یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حضرت موسی بن عمران وصی خود را یوشع بن نون قرار داد وصی بعد از شما چه کسی است؟
هنوز سؤال آنها تمام نشده بود که آیه شریفه انما و لیکم الله و رسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلوة و یوتون الزکوة و هم راکعون نازل شد که، ولی شما خدا و رسول او آن کسانیکه ایمان آوردند و نماز به پا کردند و در رکوع زکوة پرداختند.
سپس رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به یهودیان فرمود برخیزید تا به مسجد برویم آنگاه به مسجد رفتند جلوی مسجد فقیری را دیدند که از مسجد بیرون می‏آید، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم به او فرمود: ای سائل کسی به تو چیزی داده است؟
فقیر گفت: آری یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم این انگشتر را به من دادند، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چه کسی این را به تو داد، عرض کرد: این مردی که نماز می‏خواند، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: در چه حالی به تو این انگشتر را داد عرض کرد: در حال رکوع پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم تکبیر گفت و اهل مسجد هم تکبیر گفتند.
آنگاه فرمود: این علی بن ابیطالب پس از من ولی شما است.
آنگاه آن جمع تازه مسلمان گفتند: به خداوند سوگند بدین اسلام و پیغمبری محمد و به ولایت علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) خشنود و راضی شدیم. از عمر بن خطاب روایت شده که چهل انگشتر صدقه دادم در حال رکوع تا آیه‏ای نیز مثل آیه‏ای که برای علی (علیه‏السلام) نازل شد، برای من نیز نازل شود ولی چیزی نازل نشد.(287)