فضه کنیزی حبشی بود، بعضی هم نوشته‏اند نجاشی پادشاه حبشه خودش این کنیز را خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم هدیه فرستاد و پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم هم او را به دخترش بخشید، روزی هنگام وضو گرفتن، حضرت علی (علیه‏السلام) فضه را صدا زد تا آب بیاورد فضه نداد دو مرتبه امام او را صدا زد اما او جواب نداد، تا سه مرتبه.
در اینجا حضرت خود برخاست آب بردارد وقتی از حجره خود بیرون رفت هاتفی صدا زد که آب در سمت راست است، علی (علیه‏السلام) آب را برداشت و وضو گرفت.
در این هنگام پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم وارد شد در حالی که قطرات آب وضو از محاسن علی (علیه‏السلام) می‏چکید رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم می‏فرمود: یا علی! آی می‏دانی هاتف که بود و ندایش چه بود؟ علی (علیه‏السلام) عرض کرد رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم بهتر می‏داند.
حضرت فرمود: این ندای برادرم جبرئیل بود، که گفت: خدای عالم سلامت می‏رساند و می‏فرماید: بر فضه غضبناک نباش علت اینکه برایت آب نیاورد این بود که او در قائده زنانه است اینجا بود که علی (علیه‏السلام) برای فضه بخاطر ادبش دعا کرد: اللهم بارک لنا فی فضتنا خدایا! مبارک گردان و برکت خیر بده به فضه ما.(290)