روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم دست مبارک خود را بر سینه علی (علیه‏السلام) نهاد و چنین دعا کرد: خدایا قلب علی (علیه‏السلام) را از علم و شناخت و حکم و نور پر کن.
علی (علیه‏السلام) می‏فرماید: من به حضرت عرض کردم: ای پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم پدر و مادرم به قربانت، از زمانی که آن دعا را درباره من کردی چیزی را فراموش نکردم و هر آنچه که ننوشتم از یادم نرفت اکنون با این حال ترس آن هست که فراموش کنم؟
پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: لا لست اتخوف علیک النسیان و الجهل؛ نه، در مورد تو ترس فراموشی و نادانی ندارم (313).