علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز فتح خیبر فرمود:
اگر اندیشه نمی‏کردم از اینکه مردم امت من در حق تو آنچه را که نصاری در حق عیسی بن مریم گفتند بگویند بگویند هر آینه امروز در فضل تو سخنی می‏گفتم که بر هیچ گروهی از مسلمانان نگذری مگر اینکه به خاک کفش تو تبرک جویند و به آب وضوی تو استشفاء نمایند، لکن در فضل تو کافی است که تو از من باشی و من از تو... و تو اول کسی هستی که وارد حوض من می‏شوی و اول کسی هستی که داخل بهشت می‏شوی از امت من، و شیعه تو بر منبرهائی از نور می‏باشند همه سیراب و خوشحال با رویهای سفید بر دور من هستند و من از آنها شفاعت می‏کنم...
خداوند مرا امر فرموده است که ترا بشارت دهم به اینکه تو و عترت تو در بهشت خواهند بود و دشمن تو در جهنم است و دشمن تو وارد حوض من نشود...
علی (علیه‏السلام) فرمود: من به سجده افتادم و خدای را حمد کردم به آنچه به من احسان فرموده از اسلام و قرآن و از اینکه مرا دوست خاتم النبیین صلی الله علیه و آله و سلم گردانید(327)