روزی علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) سوار بر مرکب رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از محلی عبور می‏کرد که گذرش بر گروهی افتاد که سلمان فارسی در میان آنان نشسته بود. سلمان به آنها گفت: آیا برنمی‏خیزید تا دامان این مرد را بگیرید و از او پرسش کنید؟
به خدائی که دانه را شکافت و جانداران را آفرید هیچ کس را به راز پیامبرتان خبر ندهد جز او، و همانا که عالم روی زمین و موجب قوام و استواری آن است و زمین با اوست که آرامش می‏یابد و اگر او را از دست بدهید هر آینه علم را از دست داده‏اید...(334)