سلمان فارسی می‏گوید: رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم در روز عرفه (نهم ذی حجه) بیرون شد و فرمود: ای مردم خداوند در این روز به شما افتخار و مباهات کرد تا همگی شما را عموماً و علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) را خصوصاً مورد بخشایش خویش قرار دهد.
سپس فرمود: ای علی نزدیک من بیا، علی (علیه‏السلام) نزدیک رفت، پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم دست او را گرفت و فرمود: همانا سعادتمند واقعی کسی است که پس از من اطاعت تو را کند و تو را دوست بدارد، و همانا بدبخت، واقعی کسی است که پس از من با تو مخالفت کند و به دشمنی با تو بپردازد.(337)