بعد از جنگ علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) با عمرو بن عبدود در جنگ خندق، حضرت علی (علیه‏السلام) سر عمرو بن عبدود را جلو پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم آورند آنگاه مسلمانان در اطراف علی (علیه‏السلام) جمع شدند و دست و صورت آن حضرت را بوسیدند عمر بن خطاب جلو رفت و به علی (علیه‏السلام) عرض کرد: یا علی (علیه‏السلام) چرا زره عمرو بن عبدود را از تنش به عنوان غنیمت بیرون نیاوردی؛ کسی در بین اعراب چنین زره‏ی مانند آن ندارد.
حضرت علی (علیه‏السلام) فرمود: نخواستم هتک حرمت او بشود، در آنوقت بود که پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: بشارت باد بر تو ای علی! اگر تمام اعمال مسلمانان تا روز قیامت با عمل تو مقایسه شود عمل تو بر تمام آن اعمال برتری و فضیلت دارد؛ آنگاه وقتی که خبر قتل عمرو بن عبدود به خواهرش رسید خواهرش سئوال کرد چه کسی جرأت کرد آن دلاور نامی عرب را به قتل برساند؟ گفتند: علی بن ابیطالب (علیه‏السلام).
جواب داد چون مرگش به دست انسان کریمی واقع شد. من بر او گریه و زاری نمی‏کنم.(348)