پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم لشکری را به فرماندهی حضرت علی (علیه‏السلام) برای یکی از غزوات فرستاد، پس از پیروزی در جنگ و در موقع تقسیم غنائم امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) قصد داشت کنیزی را با سهی از غنائمی که نصیب حضرتش می‏شد خریداری نماید.
حاطب بن ابی بلتعه و بریده اسلمی حیله کردند و قیمت کنیز را زیاد کردند و در موقع برگشت به مدینه آن دو نفر به حضور پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم آمدند و شروع به سعایت و بدگوئی علی (علیه‏السلام) کردند و به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم عرض کردند: علی (علیه‏السلام) کنیزی را خریداری کرد و قیمت او را از غنایم مسلمانان پرداخت کرده است.
پیغمبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم سخت خشمناک شد و رنگ چهره مبارکش تغییر کرد و اعضاء بدنش بلرزه افتاد، آنگاه فرمود: ای بریده! چگونه رسول خدا را اذیت می‏کنی و حال آنکه امروز شنیدی آیه ان الذین یوذون الله و رسوله آنگاه حضرت تا آخر آیه را قرائت فرمود:
بریده عرض کرد: من قصد آزار شما را نداشتم یا رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم حضرت فرمودند: تو قصد آزار علی (علیه‏السلام) را داشتی و علی نفس من است، مگر نمی‏دانی من از علی، و علی از من است و هر که علی را بیازارد مرا آزرده و هر که مرا بیازارد خدا را اذیت نموده و بر خدا حتم است که آزار کننده را به عذاب دردناکی در آتش جهنم معذب بدارد.
ای بریده! تو بهتر میدانی یا خداوند؛ تو بهتر می‏دانی یا خوانندگان لوح محفوظ؛ تو بهتر می‏دانی یا فرشتگان ارحام؛ تو بهتر می‏دانی یا فرشتگان محافظ علی (علیه‏السلام).
بریده عرض کرد: همه اینها از من بهتر می‏دانند؛ آنگاه پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: چگونه علی (علیه‏السلام) را تخطئه و سعایت می‏نمایی او را سرزنش می‏کنی و در کارهایش ایراد می‏گیری این جبرئیل است که مزا خبر داده که فرشتگان حافظ علی (علیه‏السلام) هرگز از مان کودکی تاکنون گناهی را بر او ننوشته‏اند و این فرشتگان ارحام می‏باشند که گواهی می‏دهند پیش از آنکه علی (علیه‏السلام) از شکم مادر متولد شود و بعد از آن هرگز مرتکب لغزش و گناهی نشده و این قرائت کنندگان لوح محفوظ هستند که در شب معراج به من خبر دادند که در لوح محفوظ نوشته شده که علی (علیه‏السلام) معصوم است.
ای بریده! بر خلاف آنچه خداوند درباره علی (علیه‏السلام) فرموده متعرض او نشود، همانا علی؛ امیرالمؤمنین، و بزرگ نیکوکاران و یکتا سوار مسلمین و پیشرو سفیدرویان و تقسیم کننده. بهشت و دوزخ است هیچ یک از مسلمانان حق ندارند و نباید درباره او مکر و حیله بکار برند، قدر و منزلت علی (علیه‏السلام) در پیشگاه خداوند بالاتر از قدر و منزلت تمامی مسلمانان است آیا می‏خواهی که ترا خبر دهم مطلبی را تا موجب روشنی دیده و قوت قلب تو و تمام مؤمنین شود عرض کرد: بلی حضرت فرمود: در روز قیامت در مقام سنجش اعمال، سیئات اعمال عده‏ای باعث سنگینی میزان گناهان آنها می‏شود از آنها می‏پرسند پس حسنات اعمال شما کجاست آنها در کمال شرمندگی عرضه می‏دارند که ما حسناتی نداریم. خطاب می‏رسد اگر شما برای خود حسناتی قائل نیستید، ما حسنات اعمال شما را می‏شناسیم آنگاه به باد امر می‏شود رقعه کوچکی آورد و در کفه حسنات آنها بگذارد، آنگاه چنان برتری بر گناهان آنها حاصل می‏شود که فاصله میزان آنها در بدی و خوبی به اندازه فاصله زمین و آسمان می‏شود آنگه به آنها گفته می‏شود دست پدر و مادر و برادر و خواهر و خاصان خود را گرفته و داخل بهشت شوید اهل محشر فریاد برآوردند پروردگارا ما سیئات و بدیهای این جمع را می‏دانستیم ولی حسنات و خوبی‏های آنها را نفهمیدیم، خطاب می‏رسید اینها دوستداران علی (علیه‏السلام) بودند چون آنها علی (علیه‏السلام) را دوست داشتند ما هم ایشان را بدوستی خود پذیرفتیم و بدوستی و محبت علی (علیه‏السلام) گناهان ایشان را بخشیدیم و سیئات آنها را به حسنات تبدیل کردیم و بهشت را به آنها واجب کردیم.(351)