امام صادق (علیه‏السلام) فرمود: چون روز قیامت شود، آواز دهنده‏ای از اندرون عرش ندا دهد: خلیفه خداوند در زمینش کجاست؟ پس حضرت داود پیامبر (علیه‏السلام) بر می‏خیزد، از جانب خداوند ندا دهند: منظور ما تو نیستی هر چند که خلیفه خداوند بوده‏ای.
بار دوم ندا رسد: خلیفه خداوند در زمینش کجاست؟ پس امیرالمؤمنین علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) بر می‏خیزد، از جانب خداوند ندا می‏رسد: ای آفریدگان، این علی بن ابیطالب خلیفه خدا در زمین او، و حجتش بر بندگان او است، پس هر که در دنیا به ریسمان (ولایت) او آویخته امروز نیز به ریسمان او بیاویزد تا از نور او روشنی گیرد، و به دنبال او به درجات بلند بهشتی راه یابد پس مردمی که در دنیا به ریسمان امام علی (علیه‏السلام) آویخته بودند برخاسته و بدنبال آن حضرت به بهشت می‏روند.
سپس از جانب خداوند ندا می‏رسد: هان! هر کس در دنیا دنبال پیشوائی راه افتاده (امروز نیز) بدنبال او بهر جا که می‏خواهد و او می‏رود، راه بیفتد...(376)