امام علی (علیه‏السلام) می‏فرماید: وقتی آیه اذا جاء نصر الله و الفتح بر پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم نازل شد، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم به من فرمود: ای علی! به تحقیق نصرت خداوند و فتح او فرا رسیده، پس هر گاه که دیدی مردم دسته دسته در دین خدا وارد می‏شوند به حمد پروردگارت تسبیح کن و از او آمرزش بخواه که خداوند پذیرنده توبه است.
ای علی! خداوند جهاد را در فتنه‏ای که پس از من رخ می‏دهد بر مؤمنین واجب نموده چنانکه جهاد با مشرکین را در رکاب من بر آنان واجب ساخته بود.
علی (علیه‏السلام) عرض کرد: ای رسول خدا! آن فتنه‏ای که خداوند جهاد درباره آن را، بر ما واجب نموده کدام است؟ حضرت فرمود: فتنه گروهی که شهادت به لا اله الا الله و اینکه من رسول خدا هستم می‏دهند اما با اینحال مخالف سنت من و طعنه زننده در دین من هستند.
علی (علیه‏السلام) عرض کرد: ای رسول خدا! پس به چه جهت با آنان بجنگیم در حالی که آنان شهادت به لا اله الا الله و رسالت الهی شما می‏دهند؟ حضرت فرمود: به جهت پدید آوردن مسائل بی‏سابقه و بدعت گزاری در دین، و جدا شدنشان از فرمان من، و حلال شمردن آنها در ریختن خون عترت من،.
علی (علیه‏السلام) عرض کرد: ای رسول خدا! شما مرا به شهادت مژده فرمودی، از خدا بخواه که برای من در این باره شتاب ورزد.
حضرت فرمود: آری من به تو مژده شهادت داده بودم، پس چگونه خواهی بود آن زمان که این از این رنگین شود؟- و با دست مبارک اشاره به سروریش‏من نمود عرض کردم: ای رسول خدا! حال که چنین مژده‏ای بمن داده‏ای، دیگر جای صبر نیست بلکه جای مژدگانی و سپاس است. حضرت فرمود: آری‏
آنگاه فرمود: پس خود را برای خصومت و درگیری آماده ساز، که تو با امت من مخاصمه خواهی نمود. عرض کردم: ای رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم راه پیروزی (بر آنان) را به من بنما، حضرت فرمود: چون گروهی را دیدی که از هدایت بسوی گمراهی رو گردانده‏اند پس با آنان به مخاصمه برخیز (که پیروزی از آن توست)، زیرا که هدایت از جانب خدا، و گمراهی از سوی شیطان است.
ای علی! همانا هدایت پیروی فرمان خداست نه پیروی از هوای نفس و دلخواه خود، و گویا تو با گروهی روبرو هستی که قرآن را تأویل و توجیه نموده و به شبهات چنگ زده و شراب را بنام آب انگور و کم فروشی را با زکات و رشوه را بنام هدیه و پیشکش حلال می‏شمردند.
عرض کردم: ای رسول خدا! بنابراین وقتی چنین کنند چگونه‏اند؟ آیا مرتد و بر گشتگان از دین هستند؟ یا اهل فتنه و آزمایش؟ حضرت فرمود: آنان اهل فتنه‏اند متحیر و سرگردان در آن گردش کنند تا عدل گریبان گیرشان شود، عرض کردم: ای رسول خدا! عدل از جانب ما یا از سوی غیر ما؟ حضرت فرمود: بلکه از جانب ما، خداوند (دین را) بدست ما گشوده و بدست ما پایان بخشد و بواسطه ما خداوند میان دلها پس از شرک آوری مهر و دوستی انداخت و بواسطه ما نیز میان دلها پس از فتنه مهر و دوستی اندازد، علی (علیه‏السلام) عرض کرد: سپاس خدای را به آنچه که از فضل خویش به ما ارزانی داشته است(377)