رشید از اصحاب و یاران خاص علی بن ابیطالب (علیه‏السلام) و صاحب اسرار آن حضرت است و از ایشان علم بلایا منایا را آموخته بود. روایت کرده‏اند که روزی حضرت امیر (علیه‏السلام) با اصحاب خود به نخلستانی آمد و در زیر درخت خرمایی نشست و از میوه آن درخت تناول کرد. رشید عرض کرد: چه نیکو رطبی بود. حضرت فرمود: که یا رشید! تو را بر چوب این درخت بر دار خواهند کشید. از آن پس رشید آن درخت را آبیاری می‏کرد تا آنگاه که درخت را قطع کردند و دانست که مرگش نزدیک است. چندی بعد ابن زیاد او را احضار کرد و از او خواست که از امام علی (علیه‏السلام) پیروی نکند. اما وی اعتنایی نکرد. ابن زیاد از او پرسید که امام عاقبت تو را چگونه خبر داده است. رشید گفت: که امام فرمود: دستها و پاها و زبانم را خواهی برید. ابن زیاد به تصور باطل خود دانست دروغ امام را افشاء کند.
لذا دستور داد دستها و پاهای او را ببرند و زبانش را سالم نگاه دارند. امام پس از مدتی متوجه شدند او از حال آینده مسلمانان سخن می‏داند و نزدیک است که مردم را بر این زیاد بشوراند پس ابن زیاد دستور داد زبان رشید هجری را نیز بریدند و او را شهید کردند.