حلبی از امام باقر و امام صادق (علیه‏السلام) روایت می‏کند: اولین سالی که عمربن خطاب در عهد خلافتش حج می‏کرد مهاجرین و انصار و علی (علیه‏السلام) به همراه حسنین علیهماالسلام و عبدالله بن جعفر حج می‏نمودند. موقع احرام عبدالله لباس احرامی را که با قرمز رنگ شده بود پوشید و در حالی که لبیک می‏گفت در کنار حضرت علی (علیه‏السلام) حرکت می‏کرد عمر از پشت سر گفت این چه بدعتی است که در حرم روا داشته‏ای؟
حضرت علی (علیه‏السلام) رو به او کرده فرمود: کسی نمی‏تواند سنت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم را به ما بیاموزد. عمر گفت: راست گفتی یا اباالحسن (علیه‏السلام) به خدا نمی‏دانستم شمایید.
راوی می‏گوید این یک واقعه کوچکی بود که در آن سفر رخ داد سپس داخل مکه شدند و طواف خانه نمودند عمر حجرالاسود را دست می‏زد و می‏گفت: به خدا قسم می‏دانم تو سنگی بیش نیستی که نه سودی می‏رسانی و نه زیانی اگر این نبود که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم تو را دست زد به تو دست نمی‏زدم. علی (علیه‏السلام) فرمود: خاموش باش. رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بی‏جهت به این سنگ دست نزد اگر قرآن خوانده بودی و آنچه از تأویلش را که همه جز تو؛ آن را می‏دانند می‏دانستی و هر آینه می‏فهمیدی که هم زیان می‏زند و هم سود می‏رساند و او چشم و لب و زبان گویا و رسا دارد و گواهی می‏دهد وفاداری کسی را که وفا کرده. عمر گفت: آیه مربوطه را به من نشان بده؟ امام علی (علیه‏السلام) فرمود: خداوند فرموده واذا اخذ ربک من بنی آدم من ظهور هم ذریتهم واشهد هم علی انفسهم الست بربکم قالوا بلی... یعنی: هنگامی که خدای تو از پشت آدم فرزندان و ذریه آنها را برگرفت: و آنها را برخود گواه ساخت، فرمود که من پروردگار شما نیستم؟ همه گفتند: آری ما به خداوندی تو گواهی می‏دهیم سپس موقعی که اقرار کردند بنی آدم به اطاعت و به این که او پروردگار و آنها بندگان او هستند از آنها برای حج بیت الله الحرام پیمان گرفت پس صفحه نازکی لطیف‏تر از آب آفرید و به قلم فرمان داد که بنویس وفاداری خلقم را به خانه‏ام قلم هم وفاداری بنی آدم را در آن صفحه نوشت پس به حجرالاسود گفته شد دهانت را باز کن آن صفحه را در دهانش فرو کرد و به حجر فرمود نگهدار و گواهی بده برای بندگانم وفاداری را، حجر هم مطیعانه فرود آمد. ای عمر مگر نه موقعی که حجر را دست می‏زنی می‏گویی امانتم را ادا و به پیمانم وفا کردم تا گواهی به وفاداری من بدهی. عمر گفت به خدا آری. پس علی (علیه‏السلام) فرمود ایمان بیاور به آنچه گفتم.